Nee niet als in druk, druk, druk, maar als in druk om te presteren en dan met name bij jonge kinderen (zeg jonger dan 12). Ik hoorde vorige week het volgende gesprek tussen twee ouders: “Best leuk hoor dat [Pietje/Marietje] in de E1 is gekomen, maar als ik de E2 zie: dat is ook wel een heel leuk team met leuke ouders. Heb je ook niet zo’n last van prestatiedruk.” Eerlijk waar: de E1! Dat zijn kinderen tot 10 jaar. Wie voelt daar prestatiedruk?! De kinderen van nature niet zelf, dat weet ik zeker. Die willen vooral lekker sporten en de fanatiekelingen willen winnen en de ambitieuzen misschien winnen en ook nog beter worden. Niks mis mee. Maar prestatiedruk?

Dat maken de ouders en trainers toch echt zelf. Want je kind zal toch in de E3 terechtkomen, zeg. Je moet er niet aan denken. Je kunt toch met goed fatsoen niet meer de andere ouders op de club onder ogen komen. Nee, dan klimmen we in de WhatsApp pen (tip: bij voorkeur niet in de groepsapp) om te vragen hoe en wat. Want ja, het kan toch niet zo zijn dat jouw [prins/prinsesje] er buiten valt!

Goed signaal ook naar je kind: als het even tegenvalt, zoek je de oorzaak in eerste instantie extern. Niet de aanmoediging om het een treetje lager te laten zien, vooral je best te doen op de training en bovenal veel plezier te hebben. Nee, klagen bij de boeman (m/v) die het heeft bestaan om te oordelen dat je (nog) niet aan een bepaald niveau toe bent. Dat zijn pas levenslessen.

Natuurlijk kan het teleurstellend zijn, als je net buiten de boot valt. Maar het is juist prima om die teleurstelling te beleven. Geloof me, het gaat nog wel eens vaker tegen zitten in het leven. En dan is het wel zo handig om te hebben geleerd dat de natuurlijke reflex niet moet zijn om anderen de schuld te geven, maar vooral de intrinsieke lol te laten prevaleren. Soms kan het leven oneerlijk zijn, soms zit er gewoon even niet meer in. Wen er maar aan, baal er van, schud een keer goed met je hoofd en ga lekker je ding doen: sporten in dit geval. Lekker in een wei draven met anderen, plezier maken.

Een elftal heet niet voor niets zo: daar kunnen er maar 11 in. Gelukkig hebben ze daar ook de E2, B4 enz voor uitgevonden. We worden ook niet allemaal lid van de Raad van Bestuur van Unilever (als dat al het ideaal is), maar we hebben vaak wel hartstikke leuk werk.