Een technisch perfect uitvoering is geen garantie

Dan heb je werkelijk aan alles gedacht en dan nog krijg je de organisatie niet toebedeeld.

Je hebt nagedacht over de eisen waaraan moet worden voldaan, maar nu kun je met een gerust hart stellen dat je echt op alle vragen “kunnen we aan voldoen” ofwel “compliant” hebt kunnen antwoorden.

Maar je weet dat je er daar niet mee bent, het gaat niet alleen om de “qualifiers”, je moet ook “distinguishers” in je bid inbouwen. Dus heb je met het campagneteam nagedacht over wat onderscheidende elementen zijn in de propositie. In welk opzicht is ons verhaal echt anders dan dat van andere kandidaten? Ook daarvan had je het idee dat er een doorwrocht verhaal was ontstaan en je vond in alle objectiviteit je eigen bid het beste…

Toch heb je de toewijzing niet gekregen. En moet je tot de conclusie komen dat er een heleboel tijd en moeite verloren is gegaan. Je ziet een ontgoocheld team dat zich nog even op de evaluatie mag gaan richten alvorens te worden ontmanteld.

Techniek + Tactiek horen bij elkaar

Net als in een sportwedstrijd is alleen een perfecte techniek niet voldoende. Je moet ook weten wat je wanneer in moet zetten. Een perfect uitgevoerde schijnbeweging is mooi, maar misschien niet net buiten de eigen 16 als je weet dat de tegenstander meteen druk zet. Dan raak je de bal kwijt aan de volgende tegenstander en heeft die een kans voor open goal.

Londen hoefde de eerste ronde niet te winnen, ze mochten hem alleen niet verliezen

Een goed voorbeeld van een goede combinatie van techniek en tactiek in bidprocessen is de manier waarop Londen het stemproces inging toen de IOC op 6 juli 2005 de Olympische stad voor 2012 moest kiezen. Er waren 5 kandidaatsteden (Londen, Parijs, New York, Moskou, Madrid) en in 4 stemrondes zou telkens de stad met de minste stemmen afvallen. Londen had voor zichzelf al uitgemaakt dat de kans dat ze in de eerste rondes af zouden vallen miniem was. Moskou en New York vielen inderdaad in de eerste 2 rondes af en alvorens de finale in te gaan en er een laatste kans was voor de beide finalisten om zich nog eenmaal te presenteren, moest er van het rijtje Londen – Parijs – Madrid nog 1 afvallen. Het team van het Londen bid bedacht dat het waarschijnlijk was dat Madrid de een na laatste afvaller zou zijn (hetgeen ook uitkwam) en heeft vervolgens in de laatste presentatie volop ingezet op de Latijns Amerikaanse stemmen, waarvan ze vermoedden dat die “vrij” zouden komen op het moment dat Madrid af zou vallen. In de filmpjes die werden getoond kwamen Colombiaanse meisjesvoetballers, Ecuadoriaanse steeple chasers, Chileense volleyballers en wat al niet meer voorbij, daarbij bewust onbewust de link makend tussen Londen en deze zwevende kiezers. Geheel tegen de verwachting in kreeg Londen de OS2012 toegewezen ten koste van Parijs: de tactiek slaagde, terwijl de bids technisch waarschijnlijk even goed waren.

Techniek en tactiek gaan samen in een goed bid proces

Het verhaal van het Londen bid is exemplarisch voor een goede tactiek, naast natuurlijk een solide technisch bid waarin aan alle eisen wordt voldaan. Het doorlopen van een goed bidproces vergt een goede coach die de technische vaardigheid verenigt met een goede tactiek. Meer weten: download de checklist.