Het FIFA Congres

Op het FIFA congres dat voor het WK Voetbal in Brazilië werd gehouden, stond UEFA bestuurslid Michael van Praag op en pleitte er voor dat Sepp Blatter zich niet nog een termijn zou kandideren, verwijzend naar de zweem van corruptie die er is ontstaan onder zijn leiding. Hij pleitte voor meer transparantie, voor meer helderheid in hoe de FIFA handelt, voor duidelijker regels. De FIFA president wordt o.a. beticht van het “kopen” van stemmen van voetbal ontwikkelingslanden. De gunst van deze landen wordt verworven door het mee-investeren in voetbal infrastructuur (kunstgrasvoetbalvelden, stadions, bondsbureaus) in ruil voor een stem op de president die dat allemaal mogelijk maakt. En dan kan de UEFA met 56 stemmen hoog en laag springen, met het one-country, one-vote systeem verliezen de gerenommeerde voetballanden de stemming als zo’n 200 landen, waaronder vele voetbal ontwikkelingslanden, zich uitspreken over de nieuwe president.

Met de toewijzing van de organisatie van WK’s gaat het klaarblijkelijk al niet veel anders. In ruil voor een stem op de president (en heel veel oliedollars) vinden de voetballers van 2018 en 2022 zich straks terug in Rusland en Qatar. Treurig vanuit het perspectief van die grote Europese voetballanden, die hun speeltje zien afgenomen door het grote geld.

Het ICC Congres

Dan hebben de grote landen die zich hebben aangesloten bij de Internationale Cricket Council (ICC, de FIFA van het cricket) het een stuk beter voor elkaar. Zij bepalen niet alleen waar een WK wordt gespeeld, ze bepalen ook nog eens voor 90% wie er aan deelneemt. Ternauwernood is dit jaar voorkomen dat het in de toekomst alleen maar een gesloten WK wordt gespeeld. Voor de ontwikkelingslanden is er nog net een kruimeltje overgebleven (1 kwalificatieplaats) waar om gevochten mag worden. Zoals bekend is Nederland hier het ontwikkelingsland, maar hier geen Sepp aan de horizon, die een paar cricketvelden aan komt leggen. Geen front van Europese ontwikkelingslanden dat de zittende president in het zadel houdt in ruil voor de toewijzing van een EK of WK. Hoezo, one-country, one-vote? Democratie is mooi, maar niet als je gelijk hebt. De grote landen (met India voorop) zijn allesbepalend.

Het systeem is anders, het resultaat hetzelfde

Twee grote bonden, twee verschillende systemen en in beide gevallen is Nederland er niet gelukkig mee. Bij de FIFA zijn we democratisch vertegenwoordigd, net als alle landen, en hebben we daardoor hoegenaamd geen stem, bij de ICC willen we graag gehoord worden, maar hebben we ook geen stem. Het is natuurlijk maar wel perspectief je neemt. Dat het naar onze maatstaven in beide gevallen niet fris is, lijkt me helder. Maar je moet het er wel mee doen.

Speel het spel

En wie zegt dat er in jouw tender traject op kleinere schaal niet hetzelfde aan de hand is. Jij kunt in je bid proposal wel een centralisatie van activiteiten in Amsterdam bepleiten, maar als de landenbaas van de Oekraïne jouw tegenpool (die het tendertraject leidt) steunt in de organisatie in ruil voor het feit dat hij bepaalde activiteiten in Kiev mag houden, wat doe je daar dan aan, anders dan heel goed het spel in kaart brengen als je besloten hebt mee te doen. En natuurlijk vooraf heel zorgvuldig afwegen of je aan zo’n traject moet meedoen, als je daar geen enkele invloed op uit kunt oefenen.

Het tenderspel is complex en uitdagend, niet in het minst door allerlei factoren waar wij Nederlanders niet zo goed in zijn. Machtspelletjes, politiek manoeuvreren, het hoort er allemaal bij. Zorg dat je er op bent voorbereid door gedegen bid- en project management. Meer weten? Neem gerust contact op.